ابولبول روایت می کند که ادیبی امام نقی را بپرسید که حکمت این چیست که ایرانیان نام قاتلان پدرانشان را روی فرزندانشان میگذارند؟
امام قهقه ای در کرد و بفرمود: این که چیزی نیست! من مادرم سمانه، کنیز مراکشی بود که خاندانش را مسلمین بکشتند و در سهم امام جواد بیافتاد و مرا پس انداخت ولی هنوز خودم سنت سپوختن کنیز را پاس میدارم.
ادیب تا چنین شنید ادب را کنار گذاشت و به اول تا آخر امام و اهل بیت فحش کشید.
از روباه نقویان
No comments:
Post a Comment